De Perpluu wurt gerich (1995)

De revuecommissie pakte de draad weer op en in 1995 stond er weer een Sittardse revue op de planken. Er heerste wel enige angst dat de onrust en de negatieve publiciteit over de voorgaande revue een negatieve uitwerking zou hebben op de nieuwe productie.

Als titel voor de revue werd gekozen voor ‘De perpluu wurt gerich’, verwijzend naar het eerste motto van de Marotte in 1882. Haarie Bronneberg wordt geïnstalleerd als nieuwe voorzitter, Chris Maas als secretaris en het duo Jules Hendriks en Fernao Schmeits behartigden de financiële en commerciële belangen.

Men ging voortvarend aan de slag, maar al snel bleek dat men niet uit de kosten zou komen. De totale begroting bedroeg 125.000 gulden en zelfs als alle zes de voorstellingen uitverkocht zouden zijn, resteerde er nog een tekort van 23.000 gulden. Dit tekort werd uiteindelijk door sponsorinkomsten gedekt.

Toine Mertens werd als regisseur aangetrokken, Carlo Edelhausen werd productieleider en Jan van Daal verzorgde wederom de muzikale zaken. Marc Webers maakt een prachtig logo dat gebruikt werd voor verschillende revue-uitingen zoals onder andere dasspelden, t-shirts en pins.

De repetities van deze Marotte revue vonden plaats in het klooster van de paters van Leyenbroek. Daar werden ook door de carnavalsbuurt ‘Sjteivig’ de decors gebouwd. Het ballet kwam voor de eerste keer van buiten de stadsgrenzen en werd verzorgd door ‘Fame Dance Studio’ uit Spaubeek. De teksten voor de revuu werden geschreven door Harie Bronneberg, Nico Jessen, Richard Schmeits en Sjef Schurgers.

De ‘Perpluu wurt gerich’ werd een groot succes. Han Brinkman schreef in het Limburgs Dagblad dat de revuu weer terug was van weggeweest. Enkele citaten uit de kranten waren: ‘Broadway-achtig spektakel amuseert jong en oud’ en ‘Glamour, schitterende decors, nostalgie en romatiek, dans en een vleugje ernst: dit zijn de gevarieerde elementen van de showachtige revue die afgelopen weekeinde in de Sittardse schouwburg in première ging’. Sjef Schurgers en zijn partner Nicole op den Kamp stalen de shouw door hun vertolkingen van Keizer Naopleon en Keizerin Josephine. Andere hoogtepunten waren de scènes over de ‘Gruuzesjtraot’, ‘Wèntjer oppe roejbaan’ en de ‘Waageboewesj in de optochhal’. Opvallend was verder dat meerdere acteurs zichzelf speelden. Zo speelde Ton van de Borst de rol van kastelein Ton van de Borst en kroop Henk Stessen in de rol van juryvoorzitter Henk Stessen.

Veel bewondering was er ook voor de muziek en zang onder leiding van Jan van Daal en Jan Theelen en uitgevoerd door onder andere het Revuujkoor, Trööt in de Gööt, het Revuuj-orkes, Anja Bovendeard, Math Niël, Thei Geilen, Lino Pani en Peter Schurkens.